اگر پای صحبت بعضی زیباجویان که تجربه ویزر لیپو و ابدومینوپلاستی را دارند نشسته باشید، احتمالا نارضایتی آن‌ها از نتیجه عمل لاغری شکم را شنیده‌اید! به نظرتان چه عاملی موجب این نارضایتی است؟ چربی احشایی اصلی‌ترین دلیلی است که موجب نارضایتی مراجعه کنندگان از نتیجه عمل می‌شود. این چربی‌ها میان بافت داخلی شکم قرار دارند و حجم زیادی در این ناحیه ایجاد می‌کنند. به همین دلیل پزشک متخصص حتی با ظریف‌ترین و باکیفیت‌ترین ویزر لیپو و برداشتن چربی اضافه و پوست اضافه این ناحیه در ابدومینوپلاستی نیز نمی‌توان نتیجه خوبی را شاهد بود. چرا که بدن نیازمند کاهش وزن و کاهش حجم چربی احشایی است.
اگر شما نیز علاقه‌مند هستید اطلاعاتی در خصوص چربی احشایی کسب کنید، تا پایان همراه ما باشید.
چربی احشایی چیست؟
چربی احشایی یا visceral fat یک دهم چربی کل بدن را تشکیل می‌دهد. این چربی درون شکم و میان بافت روده، کبد و اندام‌های داخلی شکم قرار گرفته است. به همین دلیل نمی‌توان به کمک تکنیک‌های عمل لاغری اقدام به تخلیه آن‌ها کرد. چاقی شکمی با دارا بودن حجم نسبتا زیادی از چربی ناحیه شکم، حجم زیادی در این ناحیه ایجاد کند.
چربی احشایی به بهترین شکل ممکن شکم را بزرگ می‌کند و نتیجه تلاش‌های شما برای استفاده از انواع روش لاغری را غیرممکن می‌سازد. افرادی که دارای شکم بزرگ و اندام سیبی شکل هستند. متاسفانه آسیب این مدل چربی در بدن بسیار زیاد است و خطرات متعددی برای سلامت افراد ایجاد می‌کند. معمولا آقایان به میزان بیشتری دارای چاقی شکمی نسبت به خانم‌ها هستند.
علائم چربی احشایی را بدانید
شناخت علائم چربی شکمی کمک می‌کند تا بدانید آیا نتیجه عمل ابدومینوپلاستی یا ویزر لیپو شکم برای شما مطلوب خواهد بود یا خیر! چاقی شکمی معمولا دارای حجم مشخصی است که در ناحیه شکم دیده می‌شود. چربی شکمی در ناحیه شکم در جای خود قرار می‌گیرد. به همین دلیل اصلا در زمان خوابیدن شاهد حرکت این چربی و قرار گرفتن آن در پهلو‌ها نخواهید بود. چربی که در زمان خواب حرکت داشته باشد یا جابه‌جا شود، چربی شکمی نیست.
روش های تشخیص چربی احشایی
تکنیک‌های مختلفی برای شناسایی چاقی شکمی در بدن وجود دارد که باید از آن مطلع باشید. معمولا چربی شکمی با تکنیک‌های مشخصی قابل شناسایی است. زمانی که به پزشک متخصص مراجعه می‌کنید، برای بررسی دقیق شرایط پس از عمل و انتظارات‌تان از عمل جراحی ابدومینوپلاستی یا ویزر لیپو، لازم است تا از همین روش های تشخیصی استفاده کنید. اگر پزشک متخصص به دلیل حجم زیاد شکم نیاز به بررسی دقیق چربی احشایی احساس کند، از روش های تشخیص چربی احشایی برای شما استفاده خواهد شد.
1-بررسی چربی احشایی با CT Scan
استفاده از تصویربرداری سی تی اسکن بهترین راهی است که به شما اجازه می‌دهد تا میزان چربی احشایی ناحیه شکم را بررسی کنید. پزشک متخصص با بررسی نتیجه تصاویر حاصل از سی تی اسکن، به شما می‌گوید که نتیجه زیبایی اندام شما با دارا بودن چربی شکمی و ابدومینوپلاستی چگونه خواهد بود. به این ترتیب تشخیص شرایط با سی تی اسکن ممکن می‌شود.
پیشنهاد مطالعه: جزییات آمادگی قبل از جراحی ابدومینوپلاستی را بدانید
2-بررسی چربی احشایی با MRI
یکی دیگر از روش های تشخیص چربی شکمی ، استفاده از تصویربرداری MRI است. با کمک ام آر آی می‌توان حجم چربی شکمی تجمع شده در ناحیه شکم را تعیین کرد. برای مشخص کردن میزان چربی‌های ناحیه شکم پزشک متخصص این اطلاعات را بررسی می‌کند تا همه چیز به شکلی بررسی شده پیش رود.
3-بررسی چربی احشایی با WHR
برای بررسی میزان چربی احشایی می‌توان تناسب میان دور کمر و دور باسن را مدنظر قرار داد. برای این کار باید صاف بایستید و بالای ناف را اندازه گیری کنید. سپس این عدد را یادداشت نمایید و عریض ترین قسمت باسن را اندازه بگیرید و بنویسید. با تقسیم کردن عدد اندازه دور کمر به عدد اندازه دور باسن عددی حاصل می‌شود که نسبت WHR را تعیین می‌کند. طبق اطلاعات سازمان بهداشت جهانی که در سال 2008 منتشر شد، برای خانم‌ها اگر این تناسب بیش از 85/0 و برای آقایان بیش از 9/0 باشد، می‌توان نتیجه گرفت که فرد دارای چربی احشایی یا چاقی شکمی است.
پیشنهاد مطالعه: دلایل بازگشت چربی بعد از ابدومینوپلاستی را بدانید
4-بررسی چربی احشایی با WHtR
روش دیگر بررسی تناسب دور کمر با قد افراد است. به این ترتیب می‌توانید دور کمر را تقسیم بر اینچ یا سانتی متر قد کنید. عدد به دست آمده نشان دهنده میزان WHtR است. این عدد باید کم‌تر از 5/0 باشد. معمولا برای بررسی ریسک بروز دیابت نوع 1 از این روش استفاده می‌شود.
5-بررسی چربی احشایی با BMI
بررسی BMI یکی از راه‌های شناخت میزان چربی شکمی است. با تقسیم وزن (به کیلوگرم) بر توان دوم قد (به متر) عددی حاصل می‌شود که می‌توانید آن را بررسی کنید. عدد BMI بیش از 30 نشان دهنده چربی شکمی و چاقی بالا است. هرچند نمی‌توان این عدد را ملاک دقیقی برای چربی احشایی دانست. چرا که این عدد بر حسب نوع چاقی افراد می‌تواند متفاوت باشد.
خطرات چربی احشایی
یکی از خطرناک‌ترین انواع چربی، همان چربی احشایی است. این چربی در داخل شکم قرار می‌گیرد و میان بافت‌های مختلف خودنمایی می‌کند. این چربی زمینه ساز بیماری‌های خطرناکی مثل دیابت، آلزایمر، پارکینسون، بیماری قلبی و عروقی است. چاقی شکمیدر حفره شکمی قرار می‌گیرد و می‌تواند حجم زیادی از روده‌ها و کبد را درگیر کند. ترشح سموم ناشی از همین چربی‌ها به شدت آسیب زا است.
به همین دلیل افرادی که دارای چاقی شکمی هستند، در معرض سکته قرار دارند. اسیدهایی که از طریق این چربی‌ها ترشح می‌شوند، به شدت برای بدن مضر هستند و می‌توانند موجب بروز بیماری‌های مختلف و خطرناکی شوند. به همین دلیل افراد دارای چربی شکمی باید از رژیم غذایی سالمی پیروی کنند تا این حجم چربی به مرور زمان بهبود یابد.
- اختلالات هورمونی: یکی از عوارض چاقی شکمی خصوصا در خانم‌ها، ایجاد اختلالات هورمونی است.
- نازایی: برای خانم‌ها دارا بودن چاقی احشایی برابر با خطر نازایی است.
- بیماری‌های قلبی: چربی شکمی و اختلال در خونرسانی از بدیهیاتی است که باید بدانید.
- بیماری های کبد: یکی دیگر از خطرات چربی شکمی ، بروز کبد چرب است.
- دیابت: از خطرناک‌ترین عوارض چربی شکمی می‌توان به دیابت اشاره کرد.
- سرطان: افزایش ریسک سرطان با دارا بودن چربی احشایی بسیار رایج است.
- سکته مغزی و قلبی: با اختلال در روند طبیعی و سلامت بدن، مشکلات مختلف مثل سکته مغزی و سکته قلبی رخ می‌دهد.
- آلزایمر: یکی از رایج‌ترین مشکلات افراد با چربی شکمی ، آلزایمر است.
تفاوت چربی زیر پوست و چربی احشایی
برخلاف چربی شکمی ، چربی زیر پوست می‌تواند از طریق عمل زیبایی شکم مثل ابدومینوپلاستی و ویزر بهبود یابد. این نوع چربی می‌تواند به بهترین شکل از بدن تخلیه شود چرا که ناحیه زیر پوست محل تجمع آن است. تفاوت چربی زیر پوست و چربی شکمی در همین قابل دسترس بودن آن است. این چربی تلاش می‌کند تا بدن را گرم نگهدارد. چربی زیر پوست معمولا بر اثر دریافت کالری اضافه در بدن ایجاد می‌شود اما کم ترین میزان خطر را برای سلامتی دارد. معمولا افرادی که دچار اضافه وزن هستند، در مرحله ابتدایی شاهد تجمع چربی در زیر پوست خواهند بود.
درمان چربی احشایی یا ازبین بردن چربی احشایی
همان طور که می‌دانید، چربی احشایی در ناحیه شکم موجب می‌شود تا بیماری‌های مختلفی بروز کنند و شانس خوش اندام شدن با کمک عمل جراحی زیبایی اندام را کاهش خواهد داد. به همین دلیل باید برای ازبین بردن چربی شکمی تلاش کنید. این اقدام با کمک روش‌های مختلفی ممکن است که در ادامه به آن می‌پردازیم.
- افزایش متابولیسم بدن: یکی از دلایل ایجاد چربی شکمی ، کاهش متابولیسم بدن است. به این ترتیب زمانی که موفق به افزایش سوخت و ساز بدن شوید، شانس ازبین بردن چربی های احشایی را خواهید داشت.
- ورزش منظم: با کمک ورزش می‌توانید چربی سوزی خوبی در بدن ایجاد کنید و بخش زیادی از چربی احشایی را ازبین ببرید.
- رژیم غذایی مناسب: با کنترل کالری مصرفی و کاهش وزن می‌توانید چربی احشایی را کاهش دهید. ازبین بردن چربی احشایی و ابدومینوپلاستی بهترین تکنیک برای تناسب اندام است.
- قطع مصرف شیرینی: با استفاده از کاهش مصرف شیرینی می‌توانید به راحتی نسبت به کاهش چربی شکمی اقدام کنید.
- خواب منظم: دارا بودن خواب منظم به تنظیم سوخت و ساز بدن کمک می‌کند. به همین دلیل شانس بالایی دارید تا خواب مطلوبی را تجربه کنید و چربی احشایی را ازبین ببرید.
- کاهش استرس: اگر استرس را از خودتان دور کنید، می‌توانید با افزایش متابولیسم کاهش ساز خوبی را تجربه کنید.
پیشنهاد مطالعه: مقایسه اولترا زد با ویزر لیپو
خلاصه مطلب
برای دیدن بهترین نتیجه از جراحی زیبایی اندام، باید چربی شکمی و ویزر لیپو را مدنظر قرار دهید. چربی احشایی موجب می‌شود تا زیبایی شکم تخت ازبین رفته و فرمی جلو آمده به خود بگیرد. حتی با ازبین بردن چربی زیر پوست نیز، شانس بهبود ظاهر اندام را نخواهید داشت.
سوالات متداول
آیا چربی احشایی موجب اختلال خواب می‌شود؟
بله، افزایش وزن ریسک بروز اختلال خواب را بیشتر می‌کند. با کمک کاهش چربی شکمی شانس زیادی دارید تا خواب آرامی را تجربه کنید.
چگونه می‌توان متابولیسم بدن را افزایش داد؟
با کمک تکنیک‌هایی مثل نفس کشیدن، افزایش گردش خون، کنترل دمای بدن، تمرینات عضله ای و قدرتی با انقباض عضلات، بهبود هضم غذا و دریافت مواد مغذی می‌توانید متابولیسم بدن را افزایش دهید. این رویداد با افزایشدفع مواد زائد از طریق ادرار و مدفوع قابل مشاهده است.
آیا توزیع چربی در بدن یکسان است؟
خیر، فرم اندام در هر فرد متفاوت است و همین توزیع چربی در بدن می‌تواند تفاوت‌ها را ایجاد کند.
بدون دیدگاه