سوالهای پرتکرار پیکرتراشی
روش های مختلفی برای تخلیه چربی ها وجود دارد. این اختلاف نه در اصول تخلیه چربی ها بلکه در وسیله ای است که برای این عمل استفاده میشود.
به اختصار میتوان دستگاه لیپوساکشن، لیزر لیپولیز، لیپولیزالتراسونیک، بادی جت، لیپوماتیک و لیپوست را نام برد.
اینها دستگاههایی است که به مرور توسط شرکتها ساخته شد، تبلیغاتی برای آنهاانجام شد و پزشکان استفاده کردند .هرکدام از لحاظ تکنیکی تفاوتهایی دارند.
استفاده از بعضی از آنها توسط جراح راحتتراست. مثلا دستگاه لیپوماتیک صدای زیادی در کمپرسور باد تولید میکند. ممکن است سروصدا ایجاد شده محیط نامناسبی را ایجاد کند. و یا ویبره ای برخی دستگاه ها که به دست جراح منتقل میکند.
همچنین ممکن است بر اساس انتخاب نوع دستگاه زمان عمل متفاوت باشد که البته زمان عمل هم به فاکتورهای متعددی وابسته است به همین دلیل عملاً بهترین روش و بهترین دستگاه، دستگاهی است که جراح با این دستگاه بهتر تجربه دارد و بهتر میتواند انجام بدهد و این سلیقهای است.
صرفا دستگاه نتیجه عمل را نمی تواند مشخص کند.
راه های مختلفی برای افراد در طول زندگی شان هست که اندامی مناسب داشته باشند.
اینکه همیشه وزن ایده آل داشتند، ورزش می کردند، رژیم غذایی شان درست بوده باشد، تغییرات وزنی نداشته باشند و ژن خوب هم داشته باشند.
خیلی افراد هستند که ژنتیک شان طوری است که علیرغم اینکه وزن و قدشان با هم همخوانی دارند ولی تجمع چربی در نواحی مثلاً کنار ران و زیر شکم دارند که در این موارد بحث ژنتیک مطرح است .
به هرحال ورزش، رژیم غذایی، مراقبت از افزایش وزن تا حدود بسیار زیادی کمک کننده است ولی عمل پیکرتراشی برای افرادی که این موارد را نتوانستند رعایت کنند یا بر اساس ژن شان علیرغم اینکه قد و وزن شان با هم سازگاری دارد تجمع چربی در برخی نواحی دارند مناسب است. و حتما عمل جراحی باید انجام شود.
البته در کلینیک های زیبایی روشهای هست به صورت دستگاهها که موجب لاغری موضعی میشود مثل دستگاههای الپیجی، کویتیشن و دستگاههایی که روز به روز در انواع و اقسام وارد بازار میشوند ولی معمولاً پاسخ دادهی آنها بسیار موقتی وبسیار ناچیز است و هزینه فایده خیلی کمی دارد.
اگر فردی اضافه وزن دارد و ناشی از اضافه وزن شان دچار دیابت، فشار خون، بیماریهای قلبی، آرتروز زانو، کمر درد و یا دیسک کمر شده است، این عمل به عنوان عمل درمانی حساب نمیشود.
به دلیل اینکه چربی ها هم که تراشیده شود،کاهش وزن خیلی عمده ای ایجاد نمیشود. مثلاً برای یک فرد بسیار چاق حداکثر چربی که در یک جلسه در بیمارستان در یک ستینگ کاملا مجهز می توانیم تخلیه کنیم حدود ۱۷ الی ۱۸ لیتر است، این ۱۷ لیتر چربی با جرم حجمی که دارد که ۰.۶ است، حداکثر ۱۰ کیلو کاهش وزن خواهد داشت که معمولا این ۱۰ کیلو کاهش وزن برای بهبود این حالات اونقدر موثر نیست .
ولی در مواردی که دیابت تیپ ۲ دارند که وابسته به انسولین نیست به خاطر چربی محیطی که فرد دارد باعث میشود تحمل بدن فرد نسبت به انسولین بالا برود ، ممکن است این کار میزان مصرف قرص را کاهش بدهد. یعنی اگر فرد روزی ۵ عدد قرص قند برای کنترل دیابت قبلا می خورده است، حالا این مقدار به روزی دو تا کاهش پیدا میکند .
گرنه در موارد دیگر اگر فرد دچار چاقی مرضی هست عمل های جراحی که موجب کاهش وزن شدید میشود، مثل عمل های جراحی معده مثل اسلیو معده یا بای پس معده شاید مناسب تر باشه البته نظر قطعی بعد از ارزیابی فرد توسط پزشک داده خواهد شد.
مدت زمان جراحی عدد و زمان ثابتی نیست. زمان عمل به خیلی فاکتورها بستگی دارد .
متغیرهای بسیار زیادی هست مانند تعداد نواحی که فرد بخواهد تخلیه چربی انجام بدهد، روشی که پزشکان استفاده میکنند، تغییر وضعیت هایی که بیمار برای تخلیه چربی آن نواحی نیاز دارد. این زمان میتواند بین دو ساعت چهار ساعت متغیر باشد.
زمانی که فرد مراجعه میکند و اگر مناسب این کار باشد اقدامات قبل از عمل را انجام میدهند و نوبت عمل داده میشود.
از روزی که فرد عمل میشود، بلافاصله بعد از عمل تخلیه شدن چربی ها رو میبیند ولی پوست در آن زمان هنوز به فرم نهایی نرسیده است.
پوستی که به هر حال چربی زیرش بوده و چربی ها تخلیه شده، یک مقدار حالت شلی پیدا می کند و هنوز نتوانسته خودش را جمع کند.
جمع شدن پوست، خوابیدن ورم های که اتفاق میافتد، در روزهای آتی تا فرم نهایی سه ماه طول میکشد.
یعنی فرد از زمان عمل جراحی تا فرم نهایی ۳ ماه زمان نیاز دارد تا نتیجه نهایی را بتواند مشاهده بکند.
مهمترین نکتهای که در جراحی پیکرتراشی باید توجه داشت برای اینکه احتمال عوارض جراحی را به صفر برسانیم این است که جراحی در چه مکانی انجام میشود، تحت چه ستینگی انجام میشود و توسط چه فردی انجام میشود.
اولاً ایمنی بیمار و امکانات در عمل جراحی در بیمارستان، بسیار با ایمنی فرد در عمل در کلینیک ها و مراکز جراحی محدود متفاوت است. متاسفانه عدهای این کار را در مطبها انجام میدهند که این کار یک زمانی مورد تایید بود ولی الان کاملاً خلاف قانون هم هست .یعنی انجام عمل جراحی پیکرتراشی در مطب ممنوع است.
این عمل در مراکز جراحی محدود قابل انجام است یا در بیمارستان که بنده بیمارستان را توصیه میکنم یعنی اگر کسی از من بپرسد دکتر رضوانی شما کجا راتوصیه می کنید حتماً بیمارستان خوب و مجهز پیشنهاد بنده و ترجیح بنده است.
دوم دقت در انتخاب پزشک. دقت کنید که پزشک در این زمینه تجربه کافی، سابقه طولانی و تعداد جراحی های زیادی را داشته باشد.
البته عوارض کلی این عمل مثل هر عمل جراحی دیگری تعداد زیادی هست . مثل عفونت زخم (مخصوصا اگر فرد رعایت نکند و یا در مرکزی انجام شود که رعایت استریلیتی در آن خوب انجام نشده باشد)، ناهمواری هست که بستگی به تجربه جراح دارد، سوختگی پوست یا ایسکمی پوست (نرسیدن خون به پوست) که باز هم تجربه جراح حرف اول را در این عوارض میزند و معمولاً در دستان با تجربه چنین عوارضی نباید اتفاق بیفتد.
البته شرایط بیمار هم هست بعضی افراد هستند که داروهایی مصرف میکنند یا مواد مخدری را مصرف میکنند که به پزشک اطلاع نمیدهند.
برای افرادی که بیماری زمینه ای دارند و میخواهند عمل پیکرتراشی انجام دهند باید این نکته را گفت که:
عمل پیکرتراشی یک عمل زیبایی است و منطقا بهتر است فرد برای زیباتر شدن متحمل ریسک یا خطر نشود.
ولی اگر این مساله برای فرد به یک مساله وخیم ذهنی تبدیل شده حتما باید به پزشک جراح مراجعه کند و ارزیابی کامل در مورد آن بیماری توسط متخصص انجام شود و نتیجه برای جراح گزارش داده شود تا تصمیم در مورد انجام شدن یا نشدن عمل را اتخاذ کند.
اگر موارد ریسک کم خطر باشد ، قابل انجام است ولی در صورتیکه ریسک بالا باشه بهتر است فرد انجام ندهد.
ولی چون حیطه بیماری های زمینه ای بسیار متفاوت است حتما باید زیر نظر پزشک جراح پیکرتراشی بررسی و ارزیابی شود.
در مورد سن مناسب یرای عمل زیبایی اندام باید این نکته را متذکر شد که سن تقویمی با سن ظاهری در افراد فرق میکند.
یعنی ممکن است یک فرد ۴۰ ساله بیماری هایی داشته اشد که یک فرد ۶۰ ساله نداشته باشد.
رنج سنی برای این عمل برای ۱۸ سال تا ۶۵ سال قابل انجام است به شرطی که فرد سالم باشد. و بیماری زمینه ای نداشته باشد.
ولی اگر بیماری داشته باشند برحسب شرایط بیمار و بیماری توسط پزشک ارزیابی هایی انجام میشود و در مورد انجام یا عدم انجام جراحی تصمیم گیری میشود.
در ابتدا باید گفت کسانی مناسب عمل پیکرتراشی هستند که وزن ثابتی داشته باشند.
یعنی جدا از اینکه اضافه وزن دارد در حال اضافه شدن وزن نباشد و در حدود ۳ تا۶ ماه وزن ثابتی داشته باشد.
در این صورت اگر عمل به خوبی و درستی انجام شود که بالای ۹۰% چربی ناحیه تخلیه شوند، بعد از عمل در صورتیکه فرد وزنش را ثابت نگه دارد به هیچ وجه بازگشت چربی نخواهد داشت
و در صورت اضافه وزن چربیهای کمتری در ناحیه های تخلیه شده جمع میشود و اکثر چربی ها در نواحی دیگر جمع میشوند و باعث میشود تناسب اندام فرد بهم بریزد.
پس ایده آل این است که بعد از انجام چنین عملی مراقب اضافه وزن باشید.
در مورد رژیم غذایی بعد از پیکرتراشی تنها قانون این است که بعد عمل فرد اضافه وزن پیدا نکند.
حالا اگر کسی میتواند برای کنترل وزن خودش ، رژیم غذایی اش را کنترل و اصلاح کند که بهتر است از همین روش استفاده کند
ولی اگر کسی قادر به کنترل وزنش نیست بایستی از مشاوران تغذیه در این موارد کمک بگیرد وبرنامه غذایی بگیرند تا عادات غذایی جدیدی پیدا کند و وزنش را کنترل کند.
قاعدتا همه افراد در طول عمر باید مراقب اضافه وزنش باشد چرا که کاهش و افزایش مکرر وزن باعث شلی پوست می شود و سن ظاهری را بیش از سن تقویمی نشان خواهد داد.
این عمل استراحت مطلق نیاز ندارد ولی معمولا بسته به نوع عمل و شرایط بیمار بین ۵ روز تا یک هفته بهتر است که در منزل استراحت کند و از محل کار یا تحصیل مرخصی بگیرد.
به این دلیل که بعد از عمل بدن پانسمان دارد و ترشحات خونابه ای از محل تخلیه چربی وجود دارد که این ترشحات در چند روز اول زیاد است و نیاز به تعویض مرتب پانسمان هست و قطعا محیط کار محیط مناسبی برای تعویض پانسمان نیست.
بنابراین بعد از عمل طبق دستور پزشک برای آن فرد خاص بین ۳ تا ۷ روز لازم است در منزل بماند.
البته در منزل میتواند کارهای عادی و روزمره خودش را انجام دهد و نیازی به استراحت مطلق نیست.
حتی راه رفتن زودرس بیمار برای بهبود بیماری و جلوگیری از عوارض احتمالی لازم می دانیم.
عد از عمل جراحی پیکر تراشی، به دلیل اینکه چربی ها تخلیه شده ، در زیر پوست یک فضای خالی وجود دارد و ضمنا پوست اضافه و شل وجود دارد.
برای کمک به جمع شدن زودتر پوست و حذف فضای خالی یا به اصطلاح فضای مرده زیر پوست باید بعد از عمل گن پوشید.
در غیر این صورت ترشحات در زیرپوست جمع میشوند و نتیجه عمل را خراب میکنند.
در مورد مدت زمان پوشیدن گن، گن را باید به مدت ۳ ماه استفاده کرد.
یک ماه اول به صورت دائم است بجز موارد استحمام و تعویض پانسمان.
در ماه دوم و سوم ۱۲ ساعت در روز باید از گن استفاده کرد و بعد از ماه سوم دیگر نیازی به گن نیست.
از دکتر سوال دارم؟
پاسخگوی شما خواهیم بود...
لطفا سوالات زیر را بخوانید و اگر پاسخ شما را پیدا نکردید، از طریق فرم، سوال خود را برای ما ارسال نمایید تا کارشناسان پاسخگوی شما باشند.